Matrix Pro VR są to pierwsze gogle do VR, które opisujemy na blogu. Nie będzie wielkim zaskoczeniem fakt, że do działania potrzebują oczywiście telefonu. Producent zdecydował się na możliwość umieszczenia smartfona w rozmiarze od 3,5” do 6”. Oprócz gogli, wzestawie dostajemy kontroler bezprzewodowy działający w technologi bluetooth.
Same gogle budzą mieszane uczucia, z jednej strony działają poprawnie, z drugiej mają masę niedociągnięć. Ratuje je jednak cena, bo nabyłem je za 34 złotych. Gogle wykonane są z plastiku, który jest tandetnej jakości. Mamy możliwość regulacji odległości telefonu od oczu jak i rozstawu soczewek, całość zamykana jest na magnetyczne zatrzaski, co może się podobać. Przedni panel gogli jest zdejmowany (też magnesy), aby odsłonić kamerę telefonu do AR. Część przylegająca do twarzy wykończona jest pianką z czymś skóropodobnym, co jest nawet miłe w dotyku. Na tym można by zakończyć wymienianie pozytywnych cech produktu.
Dla mnie największym minusem jest całkowite zignorowanie klientów noszących okulary. Nie da się ich używać w założonych okularach, co jest dla mnie ogromną wadą. Nie mieszczą się i koniec, a nie posiadam dużych oprawek. Paski utrzymujące gogle na głowie nie mają regulacji i przez to trzymają słabo. Zatrzaski utrzymujące telefon w urządzeniu wyglądają jakby miały się złamać od samego patrzenia. Część wyprofilowana na nos jest po prostu za mała i albo uciska albo się zsuwa jak zbyt energicznie ruszymy głową.
Przejdźmy do kontrolera, działa po bluetooth i ma całkiem ładny zasięg. Z resztą nie będzie raczej używany z dala od telefonu. Może pracować w czterech trybach
-Tryb Muzyka/Wideo. Przyciski wtedy służą jako głośniej/ciszej, pauza/play, analog odpowiedzialny jest za przełączenie utworów.
-Tryb Myszy Analog steruje kursorem, przyciski służą jako potwierdź/wróć głośniej/ciszej.
-Tryb VR Analog kontroluje postać, przyciski odpowiadają za akcje postaci.
-Tryb GRY działa jak pad, analog służy do sterowania, przyciski na urządzeniu odpowiadają jako przyciski pada.
Zatrzymam się trochę przy trybie gry. Normalnie trzymamy kontroler pionowo, używając go trochę jak nunchuk z Wii. Po włączeniu trybu gry, przechylamy kontroler poziomo i po lewej stronie mamy analog, po prawej cztery przyciski sterujące, lekkie skojarzenie z Nintendo Switch. Niestety, brak przynajmniej dwóch dodatkowych przycisków, eliminuje ten kontroler z użycia we wszelkiej maści emulatorach. A szkoda, bo przecież emulator PSP działa bardzo płynne w trybie cardboard. Mogło by być przepięknie, a jest tylko poprawnie. Kontroler do VR nadaje się dobrze.
Ogólnie całość jest wykonana poprawnie i spełnia swoje zadanie. Choć najlepiej spisują się podczas oglądania filmów 3D, leżąc na łóżku. Atrakcyjna cena powoduje, że może być to ciekawa propozycja w przypadku chęci wejścia w świat VR. Jeżeli nie będziemy zbyt dużo od sprzętu wymagali, może dać nam wiele zabawy.
