Zapraszam do przeczytania recenzji modelu Sony Ericsson Xperia X10 mini. Została ona napisana przez użytkownika Artursw z forum android-forum.pl.
Sony Ericsson XPERIA X10 mini, bo tak brzmi pełna nazwa telefonu, zaprezentowany został 14 lutego 2010 roku na targach Mobile World Congress w Barcelonie, a do sprzedaży trafił w drugiej połowie czerwca. Model posiada dwie podstawowe wersje kolorystyczne: czarną oraz biał . Wszystkie wersje posiadają czarny błyszczący przedni panel, a różnią się wymienną tylną/boczną częścią obudowy, którą wymienić możemy na jedną z czterech innych (czerwony, różowy, srebrny, limonkowy).
Cechy kluczowe:
System Android 1.6 (Donut)
Procesor Qualcomm MSM7227 600MHz
Pojemnościowy, dotykowy ekran 2.6″ QVGA
Aparat 5mpx z AF i diodą, filmy VGA
GSM/GPRS/EDGE/UMTS/HSPA
Wi-Fi 802.11 b/g, wbudowany GPS
3.5mm audio jack, port miniUSB
Wymiary 83x50x16mm (z tymi wymiarami producenta nie mogę się zgodzić)
Grubość w w najgrubszej środkowej partii tylnej obudowy wynosi ok. 14 mm
W zestawie którym dostałem Były następujące rzeczy:
– kartą pamięci 2GB,
– zestaw słuchawkowy MH810 z pilotem,
-dodatkowy tylny panel w kolorze czerwony,
– pokrowiec na telefon CA500,
-ładowarka EP800 z serii GreenHeart,
– kabel USB EC700,
-instrukcję w języku polskim oraz gwarancję producenta na 24 miesiące.
-W telefonie jest instrukcja obsługi w postaci aplikacji.
Mimo swoich niewielkich rozmiarów X10 mini bardzo dobrze leży w dłoni – wpływ na to ma na pewno zaokrąglony tył telefonu. Jak już pisałem, przód telefonu wykonany jest z połyskującego, dobrej jakości plastiku, który podobnie jak ekran telefonu jest podatny na łapanie odcisków palców. Wielkość wyświetlacza określona została na dokładnie 2,6 cala. Jest to pojemnościowy ekran TFT wyświetlający 16 milionów kolorów w rozdzielczości 240×320 pikseli. Wyświetlacz charakteryzuje się naprawdę dobrą jakością obrazu, nie można mu niczego zarzucić, ani też za wiele wymagać od ekranu o takich parametrach. Tylny głośnik do słuchania muzyki jest wielkim plusem tego telefonu. Brzmienie które jest wydobywane wysokiej jakości. Jedyny minus odtwarzacza muzyki jest to ze nie można zmieniać typu muzyki.
Po lewej strony od głośnika rozmów jest dioda powiadamiająca(Zielona- Bateria jest w pełni naładowana, Miga na czerwono- Bateria jest rozładowana, Pomarańczowa- Bateria jest w trakcie ładowania. Poziom naładowania miedzy poziomem niskim a pełnym, Miga na zielono- Masz wiadomość oczekującą lub powiadomienie o nieodebranym połączeniu.). Po prawej stronie od głośnika rozmów jest czujnik zbliżeniowy.
Pod ekranem znalazły się trzy standardowe dla systemu Android przyciski funkcyjne. Są to odpowiednio: klawisz menu, klawisz ekranu głównego i klawisz wstecz (ich przeznaczenie jest takie samo w większości aplikacji). Przyciski posiadają wyczuwalny skok i nie ma problemów z ich wciskaniem.
Tył telefonu posiada łukowaty kształt. A wersja czarna obudowy jest wykonana z pastku-gumy, który jest przyjemny w dotyku i zapobiega wyślizgnięciu się telefonu z dłoni. W górnej części tylnego panelu znajduje się obiektyw aparatu, dioda doświetlająca oraz głośnik. Obiektyw znajduje się w niewielkim zagłębieniu w stosunku do reszty obudowy, co powinno go skutecznie chronić przed porysowaniem.
Aparat. Telefon posiada aparat o matrycy 5.0 megapiksela z auto focusem i diodą doświetlającą. Sam aparat robi ładne zdjęcia, jednak doskwiera mu ograniczona liczba ustawień. O balansie bieli trzeba zapomnieć, ale okrojone zostały też inne funkcje znane z telefonów Sony Ericssona, jak np. retusz (na szczęście w przypadku Androida mamy możliwość zainstalowania odrębnej aplikacji do edycji plików graficznych). W trakcie robienia zdjęcia mamy do wyboru tylko cztery tryby: Auto, Makro, Półmrok i Sport.
TU SIE POJAWI ZDJECIE ALE MAM PROBLEM Z JEGO WRZUCENIEM
Album. Przeglądarka zdjęć dostępna w telefonie jest wyjątkowo prosta. Galeria widoczna jest w formie miniaturek. Po wybraniu jednego ze zdjęć możemy oczywiście przeglądać galerię przesuwając palcem po ekranie. W tym samym miejscu dostępne są trzy opcje: możliwości wysłania zdjęcia m.in. przez Bluetooth (o ile wcześniej zainstalowaliśmy specjalną aplikację np. Bluetooth File Transfer, bo standardowo nie ma opcji wysyłania przez BT).
W X10 mini Sony Ericsson zastosował swoją własną nakładkę na interfejs Androida, podobnie jak to ma miejsce w przypadku modelu X10. Nakładka SE nazywa się UX, a nazwa ta pochodzi od wyrazów „User eXperience”. Wersja Androida, na której pracuje ten mały smartfon oznaczona jest numerem 1.6 (Donut).Na głównym pulpicie w centralnym punkcie znajdują się widżety, między którymi przemieszczamy się przesuwając palcem po ekranie w lewo/prawo.
Na środku u dołu wyświetlacza znajduje się mała strzałka sugerująca możliwość rozwinięcia menu, do którego dostać możemy się również poprzez naciśnięcie środkowego przycisku na telefonie (powtórne wciśnięcie przywraca nas do pulpitu). Główne menu telefonu podzielone jest na strony, liczbę stron możemy poznać po kropkach znajdujących się nad ikonami. Na każdej stronie znajduje się dziewięć ikon, które możemy dowolnie zamieniać kolejnością i przemieszczać pomiędzy stronami. Każda nowa aplikacja otrzymuje swoją nową ikonę i dodawana jest na ostatniej stronie.